Początki szkolnictwa w Wielkim Łęcku przypadają na początek XVIII wieku. Działa wówczas przy Kościele szkoła, mimo że Prusacy wprowadzają obowiązek nauczania w szkołach rządowych. W 1880 roku na naukę uczęszcza 100 dzieci. W 1904 r., kiedy rząd pruski rozpoczyna prześladowanie polskiej mowy, spotyka się z oporem rodziców występujących w obronie polskości. Wybucha strajk szkolny, którego organizatorami są ks. Władysław Mosiński, Rynkowski i Romanowski. Mieszkańcy spotykają się z represjami ze strony władz niemieckich. Do roku 1945 funkcjonuje szkoła dwuklasowa, następnie siedmioklasowa. W dniu 27.IX. 1958. rozpoczęto lekcje w obecnym budynku szkolnym.28.IX.1959 r. odwiedził szkołę indiański pisarz Sath Okh. W 1967r. mury szkolne opuszczają pierwsi ósmoklasiści.

 

                 HISTORIA SZKOLNICTWA W WIELKIM ŁĘCKU

 

18.I.1920. mieszkańcy Wielkiego Łęcka świętują zdobytą niepodległość. Radośnie witają żołnierzy gen. Hallera, przygotowują bramę triumfalną z napisem „Niech żyje Polska”. Lata II wojny światowej to ciężki okres w dziejach miejscowości. Niemcy aresztują ks. Antoniego Troszyńskiego i osadzają go w obozie koncentracyjnym. Gestapo likwiduje parafialną bibliotekę, niszczy księgi parafialne.

W ciągu swej bogatej historii wieś ta miała wielu właścicieli. W XVII w. Wielki Łęck należał do jednej z bardziej znanych postaci polskiego Renesansu- Macieja Rywockiego herbu Prus, następnie jego synów Marcina i Jakuba. Na uwagę zasługuje patriotyzm poświęcenie mieszkańców w wspieraniu powstania 1863 r. Za propagowanie haseł powstańczych aresztowany zostaje łęcki proboszcz ks. Rudolf Gawrzyjewski, do nidzickiego więzienia trafia chłop o nazwisku Purzyna, u którego żandarmi znajdują broń przeznaczoną dla powstańców.

Nazwa miejscowości wywodzi się od słowa łęg-nadbrzeżna łąka.

Kraina, w której powstał Wielki Łęck należała pierwotnie do pruskiego plemiona Sasinów i leżała w pobliżu granicy z państwem polskim.

 

 

 

Opracowali: uczniowie SP

w Wielkim Łęcku pod opieką

A.JARZYNKI